دوستت دارم هدیه ای است که هر قلبی فهم گرفتنش را ندارد. قیمتی دارد که کسی توان پرداختنش را ندارد. جمله ی کوتاهی است اما هر کسی لیاقت شنیدنش را ندارد …!!!

ازطلوع عشق تا غروب سرنوشت واز غوغای زندگی تاسکوت مرگ دوستت دارم…

زندگی آنقدر ابدی نیست که بتوان مهربان بودن را به فردا انداخت دوستت دارم چون شاید فردا فرصتی برای گفتنش نباشد!!!!!!!!

گاهی وقتا با یه لبخند میشه به کسی گفت دوستت دارم حالا میخندی یا بخندم؟

 و من تورا مثل لذت تمام شدن مشق شبهای کودکی دوست دارم…

از دُور تو را دوست دارم، بی هیچ، عطری آغـوشی لمسی و یا حتی بوسه‌ای. تنها دوست‌ات دارم، از دور…!

به اندازه ی تمام بوسه های بی پاسخی که ماهی به دریا میزنه دوست دارم

لـبهـایت را می خواهـم نـه از برای بـوســه که برای درمان درد انـتـظارم آن زمان که امواج صدایت را تـبـدیـل می کـند بـــه : دوستـت دارم …

باهات میام نفس نفس تو آسمان توی قفس از اول تا آخرش دوستت دارم همین و بس

دوست داشتن تنها چیزیه که نوبتی نیست ، پس خارج از نوبت دوستت دارم

کاش واژه ی حقیقت آنقدر با زبان ما صمیمی بود که برای بیان کردن دوستت دارم ، نیاز به قسم خوردن نبود

لطفَــا زیاد دوستم نداشته باش! از آخریــــــن باری کِ دوستم داشتند تـــــــا امروز  بسیــار سخــــــــت گذشت…

رفتی  درست زمانی که   دوست داشتنت را اعتراف کردم   و هنوز مانده ام چرا همه معشوقها  میروند به راهی – به امید کسی – که شاید قرار نیست اصلا باشد

لازم نیست  مرا دوست داشته باشی من تو را به اندازه‌ی هر دومان دوست دارم

تمام میشوی ان روز که اینه ها بشکند ودیگر دوستت دارم را از من نشنوی من اما تمام نمیشوم تا حجم تمام نه های لبانت پیش میروم

گاهی اگر از خواب می‌پرم و به تو خیره می‌شوم یعنی صبح به این زودی در حد مرگ دوستت دارم.